Gra Blackhawks

Blackhawks Game

Marlboro Man, nasz chłopak Todd i ja wróciliśmy z Chicago i świetnie się bawiliśmy. Byłem tam, żeby się pokazać moja nadchodząca linia produktów a Marlboro Man i Todd na przemian spędzali ze mną czas na pokazie, będąc uroczym i odkrywając Chicago.

Nacisk na bycie uroczym.

Ci dwaj chłopcy mnie zabili.

W niedzielę wieczorem poszliśmy na mecz Blackhawks. Stary przyjaciel Marlboro Mana, Bill, który mieszka w Chicago, znalazł dla nas czworo bilety, które nie mogły być lepsze. Byliśmy tuż za szybą, co zrujnowało nam wszystkie przyszłe mecze hokejowe.

Więc odkąd pomyślałem, że to mój pierwszy i ostatni mecz hokejowy w życiu, naprawdę się zakopałem i podobało mi się!

Pomysły na prezent urodzinowy dla 13-letniego chłopca

Czułem się, jakbym był jednym z graczy. Poza atletyzmem, siłą, talentem i nieokiełznaną chęcią wbijania się w ściany i siebie nawzajem.

Ale poza tym czułem się, jakbym był jednym z graczy.

Nigdy w życiu nie byłem na meczu hokejowym, a energia nie była taka, jak w żadnym innym wydarzeniu sportowym, w którym kiedykolwiek uczestniczyłem. Najpierw był hymn narodowy. Słyszałem wcześniej, że jest to całkiem niezłe doświadczenie, ale nic nie mogło mnie przygotować na związane z tym emocje. Cały tłum wiwatuje, gdy hymn śpiewa niejakim Jim Cornelison, którego głos jest potężny, mocny i odważny… a ja płakałam.

Tak, płakałam na meczu hokejowym przed moim synem, mężem i jego kolegą ze studiów.

jak zrobić domowy sos ranczo

(Ale założę się, że nie byłem jedyny.)

W innych wiadomościach hokej jest szalony.

Oczywiście żadne wydarzenie sportowe nie jest tak ekscytujące w telewizji, jak na żywo… ale wydaje się to szczególnie prawdziwe w przypadku hokeja. Krążki lecą i uderzają w szybę, gracze rozbijają się o szybę, a tłum cały czas stoi na krawędzi swojego siedzenia.

Szczególnie emocjonujące były starcia. Ci dwaj faceci są gotowi — gotowi do zdobycia krążka, gotowi do walki, gotowi do zwycięstwa.

W tym miejscu po prostu nie widzę siebie jako profesjonalnego hokeisty. Nie lubię ścigać się o rzeczy. jeśli kiedykolwiek znajdę się w sytuacji, w której będę musiał pobić innych ludzi o bilety na koncerty, poświąteczne wyprzedaże lub nowo wypuszczone urządzenia elektroniczne – nie mówiąc już o krążkach hokejowych – nagle ogarnia mnie przytłaczająca potrzeba naciągnąć koc na głowę, ssać kciuk i schować się pod łóżkiem.

Więc tak. Po obejrzeniu starć wiedziałem, że nigdy nie będę profesjonalnym hokeistą.

(Ponieważ przed grą byłem w 100% pewien, że mam to, czego potrzeba).

(Nie.)

Niestety (cóż, lub z radością, w zależności od drużyny, której kibicowałeś), Blackhawks przegrali 0 do 1 w dogrywce. Do tego czasu całkowicie stałem się fanem Blackhawks, więc byłem z ich powodu przygnębiony… ale co za wspomnienie!

Kiedy Bill odwiózł nas z powrotem do hotelu, Todd, mój dziesięcioletni fanatyk sportu, powiedział, że jest zdecydowanie zainteresowany teraz rozpoczęciem gry w hokeja, co było trochę jak kilka lat temu, kiedy zapytałem lokalnego technika AT&T gdyby mógł mi podać procentowe prawdopodobieństwo, że w przyszłości będziemy mieli w domu możliwość DSL. Nie potrzebowałem nawet obietnicy na jutro czy na ten rok. Chciałem tylko wiedzieć, jakie jest ogólne prawdopodobieństwo na przyszłość.

halter i bikini z wysokim stanem

Nigdy nie zapomnę jego odpowiedzi. Proszę pani? Nigdy nie będziesz mieć DSL.

Chociaż w tamtym czasie doceniałem jego szczerość, postanowiłem nie używać tego samego poziomu szczerości wobec Todda.

(Chociaż perspektywa jest prawdopodobnie prawie taka sama.)