Saddest Two Photos History
W ciągu następnych czterech dni, w dniach poprzedzających mój triumfalny powrót do domu, na nasze ukochane i upstrzone obornikiem ranczo, zobaczysz na tej stronie mnóstwo treści. Ogólnie rzecz biorąc, treści, które zobaczysz na tej stronie, będą pasować do jednej z dwóch kategorii:
patronka nowenny nowotworowej
1. Zabawne, szczęśliwe, radosne posty
2. Posty stęsknione za domem
Decyzję, do której kategorii pasuje dzisiejszy post, pozostawiam Wam.
Przepraszam, że skończyłem z przyimkiem. Zdarza się, gdy tęsknię za domem.
Ups! Po prostu to rozdałem.
Ostatni raz byłem w domu 30 listopada – dzień, w którym wyjechałem z rancza, aby rozpocząć ostatni etap mojej rodzinnej wycieczki książkowej Griswoldów. Charlie siedział na trawie tuż obok mojego samochodu i patrzył, jak ładuję torbę za torbą do samochodu.
Podrapałem go za uszami. Pocałowałam go. Powąchałem jego łapy. Powiedziałem mu, że mama go kocha.
Potem po raz ostatni powąchałem jego łapy i wsiadłem do samochodu.
A Charlie… po prostu… patrzył na mnie.
I wtedy.
A potem odpaliłem samochód i przestawiłem go na wsteczny.
A potem to się stało:
fajne prezenty dla nastoletnich facetów 2020
Spójrz na twarz.
Charlie wiedział, co się dzieje. Wiedział, jak brzmi odwrotność. Wiedział, co to znaczy.
Ponieważ nędza kocha towarzystwo, oto bliższe spojrzenie:
Mam nadzieję, że wybaczycie mi udostępnienie tych zdjęć.
Potrzebowałem tylko kogoś, kto podzieliłby mój ból.
Ta treść jest tworzona i utrzymywana przez stronę trzecią oraz importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom podać ich adresy e-mail. Możesz znaleźć więcej informacji na temat tej i podobnych treści na piano.io Reklama - Kontynuuj czytanie poniżej
