Filmy dla piskląt i facetów

Flicks Both Chicks

Notatka od PW: Mój najstarszy brat i ja od dawna dzielimy miłość do filmów, cytatów z filmów i ciekawostek. Wiem o wiele więcej niż on, ale i tak chciałbym go tu dzisiaj powitać! Zabierz to, bracie! –Twoja Siostrzyczka

Dorastając jako najstarsze z czwórki dzieci, w naszym gospodarstwie domowym był znaczny wpływ kobiet na kino. Podczas gdy nasz tata lubił oglądać filmy, jego zajęcia pozalekcyjne skupiały się przede wszystkim na golfie, więc wybierał filmy tak, jak się pojawiły. Pomysłem na rozrywkę naszego brata Mike'a były seriale telewizyjne zorientowane na pojazdy, takie jak The Dukes of Hazzard czy Emergency. Tak więc, ponieważ moja matka i dwie siostry były wielkimi kinomaniakami w naszym domu, miałam okazję oglądać wiele filmów, które mogły być postrzegane (przynajmniej przez mężczyzn) jako skierowane do kobiet. Ale prawda jest taka, że ​​wiele z tych filmów z lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych może być całkiem pociągających również dla mężczyzn.

Bez zbędnych ceregieli, oto pięć takich filmów:

liczba 64

Historia miłosna (1970)

Po pierwsze: Ali MacGraw była naturalnie, niezaprzeczalnie piękna, a jej portret utalentowanej muzycznie i elokwentnej studentki z Radcliffe, Jennifer Cavilleri, był wystarczająco pociągający, by wciągnąć większość mężczyzn w romantyczną narrację. Kontrowersyjna relacja rodzicielska między bohaterem Ryana O’Neala, Oliverem, a jego ojcem, a nawet soczysta saga miłosna dwóch studentów uniwersytetu były dla mnie jako nastoletniego mężczyzny intrygującą historią. Na koniec przyznam, że nagła choroba Jenny i ewentualna śmierć nie tylko zwilżyły mi oczy. Wywoływały ogromne łzy – za każdym razem, gdy oglądałem. Do dziś, kiedy surfuję po kanałach i znajdę Love Story, zatrzymam się i obejrzę.

Postać Ali MacGraw dała mi również pseudonim dla jednej z dziewięcioletnich przyjaciółek mojej siostry Betsy, Leigh-Ann. Myślałem, że wygląda tak bardzo jak młodsza wersja postaci, którą powtórzyłem, nazywając ją Jenny Cavilleri, kiedy dołączyła do nas na rodzinnych wakacjach w Południowej Karolinie… i imię się utrzymało. Zarówno Leigh-Ann, jak i Betsy mieszkają teraz na północno-zachodnim wybrzeżu Pacyfiku, ale wciąż widuję ją od czasu do czasu, zawsze witając ją jako Jenny Cavalleri.

kiedy Steve Carell wychodzi z biura?

Tootsia (1982)

Tootsie nie jest kobiecym filmem, jak niektórzy mogą sądzić, ale genialną, sprytną komedią. Doniesiono, że początkowo wielu mężczyzn – szczególnie tych, którzy faworyzowali filmy Schwarzeneggera i gatunek filmów akcji – nie oglądało tego filmu ze względu na tytuł i romantyczne wątki. I naprawdę przegapili — Tootsie jest zdecydowanie jednym z najlepszych filmów komediowych, jakie kiedykolwiek nakręcono.

Dustin Hoffman jest wspaniały, gdy zmienia się tam i z powrotem w swoją kobiecą postać, aby zdobyć pracę jako aktorka… i wzajemne oddziaływanie między jego męską postacią Michaelem Dorseyem i jego neurotycznym przyjacielem (w tej roli Terri Garr), w połączeniu z jego rozmowami ze współlokatorem Billem Murrayem jako jego współlokatorem. Następnie, po nawróceniu płci na Dorothy Michaels, wyzwania związane z rozwijającą się miłością do pięknej Jessiki Lange i koniecznością odpierania wielu starszych romantycznych zalotników płci męskiej znakomicie podnoszą napięcie, dostarczając po drodze śmiechu… aż do szokującego sposobu, w jaki Postać Hoffmana w końcu się ujawnia.

Oceniam Tootsie jako obowiązkową komedię dla mężczyzn i kobiet w każdym wieku.

Gdzieś w czasie (1980)

Gdzieś w Time był ulubieńcem całej naszej rodziny, szczególnie (jak na ironię) mojego ojca i mnie. Myślę, że główną atrakcją tego filmu w 1980 roku (kilka lat przed premierą Back to the Future) był aspekt podróży w czasie. Film zaczyna się od starszej nieznajomej kobiety, która podchodzi do postaci Reeve (trzydziestu kilku lat) i mówi „Wróć do mnie” wieczorem przed jej śmiercią. Po zbadaniu historii kobiety rozpoczyna obsesyjną pogoń za autohipnozą, aby powrócić do roku 1912, aby odnaleźć aktorkę Elise Mackenna (w tej roli cudownie piękna Jane Seymour).

Po tym, jak Reeve udaje się cofnąć w czasie, film rozpoczyna pogoń za miłością między Richardem i Elise, pomimo narzucanych przez jej menedżera (Christopher Plummer) prób powstrzymania związku. Jest kilka pamiętnych kwestii, na przykład kiedy Elise podchodzi do Richarda i mówi Czy to ty? po pierwszym zobaczeniu go. Podczas występu przerywa później scenariusz i wygłasza improwizacyjną, szczerą mowę, która zaczyna się od Człowieka moich marzeń już prawie wyblakł…ten, który stworzyłem w mojej głowie. Nastrój staje się jednak tragiczny, gdy Richard przypadkowo odkrywa w kieszeni lśniący pens z 1979 roku, a potem odczuwa skutki tego, że go zobaczył.

„Somewhere in Time” nie jest filmem, który określiłbym jako świetny, ale zdecydowanie jest zabawny, a przez lata ten film zyskał coś w rodzaju kultu. Jak na mały film (jak to ujął Seymour), z pewnością przetrwał jako film, który wiele osób czule pamięta lata później… i jest to kolejny, który często oglądam, gdy widzę go podczas przeglądania kanałów.

Oficer i dżentelmen (1982)

Chociaż w swej istocie jest to historia miłosna, film ten łączy w sobie znaczną ilość rygorystycznego podstawowego szkolenia wojskowego w trzynastotygodniowej szkole dla oficerów marynarki wojennej w stanie Waszyngton; jako taki był wyjątkowy jako romantyczny film z dramatem akcji, który bardzo spodobał się zarówno mężczyznom, jak i kobietom.

W czasie, gdy film został wydany, Richard Gere zyskał sławę i stał się sporym biciem serca kobiet po występie w American Gigolo (1980). W tym filmie gra Zachary'ego Mayo, którego matka popełniła samobójstwo, a ojciec jest pijanym marynarzem marynarki wojennej. Zderza się z musztrą sierżantem Emilem Foleyem (w nagrodzonym Oscarem występie Louisa Gossetta Jr.), który uważa, że ​​wychowanie Mayo zapewnia mu niewystarczający charakter, by zostać lotnikiem marynarki wojennej. Kontrowersyjna interakcja między Gere i Gossett jest interesująca w całej tej fabule i prowadzi do ostatecznej fizycznej kolizji między nimi na ringu sztuk walki.

Inną fabułą jest kwitnący romans między pracownicą fabryki Paulą (Debra Winger), która przyjeżdża ze swojej robotniczej dzielnicy, aby wziąć udział w tańcu i spotkać kandydatów na oficerów. Sierżant ostrzegł wcześniej kandydatów debów z Puget Sound, którzy zrobią wszystko, aby zdobyć męża lotnika marynarki wojennej, a poturbowany życiem Zach Mayo wielokrotnie wycofuje się z rozwijającego się związku z powodu głęboko zakorzenionego braku zaufania w relacjach osobistych .

módlcie się o miłosierdzie w podróży

Emocjonalne huśtawki w tym filmie są intensywne i zawierają fabuły, które prowadzą do tragedii i triumfu. Oficer i dżentelmen ma mnóstwo atrakcyjnych aspektów zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet, i zaliczam go do moich ulubionych filmów w historii - zdecydowanie znajduje się w moich trzech najlepszych dramatach romantycznych. Ale w przeciwieństwie do wielu filmów romantycznych, oferuje znacznie więcej akcji i dramatu emocjonalnego, niezwiązanego bezpośrednio z historią miłosną. To obowiązkowy film dla każdego, kto go nie sprawdził.

Skalisty (1976)

Teraz to słyszę: Co? Skalisty? Jak to jest kino laski (lub kino dla piskląt i facetów)? Cóż, mam wrażenie, że w wielu kontynuacjach Rocky'ego, które miały miejsce w ciągu trzydziestu pięciu lat, odkąd oryginał zdobył Oscara dla najlepszego filmu w 1976 roku, postrzegana jakość oryginalnej pracy Sylvestra Stallone'a została zdewaluowana przez opinię publiczną. . Dużą część uroku oryginału stanowiła romantyczna opowieść, która towarzyszyła wątkowi słabszego. Zrób to teraz: zapytaj swoje znajome kobiety w wieku poniżej trzydziestu pięciu lat, czy widzieli oryginalnego Rocky'ego; Wyobrażam sobie, że widział to zaskakująco niski odsetek.

Oryginalny film Rocky'ego to naprawdę arcydzieło. W przeciwieństwie do serii sequeli, które przekształciły się w filmy akcji z ekstremalnymi postaciami (Clubber Lang Mr. T i Ivan Drago Dolpha Lundgrena), sedno historii Rocky'ego jest bardzo osobiste. Film opowiada o samotnym, pechowym zawodniku klubowym, żyjącym niemal w biedzie w dzielnicy Kensington w Filadelfii. Rocky Balboa zostaje ostatecznie wybrany do walki o mistrzostwo wagi ciężkiej przez mistrza Apollo Creeda jako chwyt promocyjny. Pod pseudonimem The Italian Stallion, Balboa pasuje do kogoś, kto Creed chce walczyć w Filadelfii 4 lipca: ogromnego słabszego, który ma imigranckie korzenie – szansa na amerykański sen. Na początku pozbawiony pewności siebie Balboa w końcu zdaje sobie sprawę, co oznacza szansa, i zagłębia się w swojego ludzkiego ducha, aby dać walce wszystko, co ma.

86 czyli anioł

Poza filmem treningowym i dziesięciominutową walką na końcu filmu, Rocky to przede wszystkim film o pogoni za osobistym szczęściem i marzeniami. Rocky próbuje umawiać się z nudnym pracownikiem sklepu zoologicznego Adrianem (Talia Shire), którego poznał, gdy spędzał czas ze zwierzętami w sklepie. Adrian jest niechętny, ale w końcu się zgadza, a ich związek pozwala zarówno rozkwitnąć, jak i wyrwać się z ich skorup.

Rocky to inspirująca opowieść o ludzkim triumfie, o słabszych, którzy wcześniej sięgali w górę, można było znaleźć szczęście… a historia jest magiczna. Partytura muzyczna Billa Contiego była wspaniała i zdecydowanie wpłynęła – i wzmocniła – inspirujące przesłanie obrazu.

Rocky znajduje się na liście moich dziesięciu najlepszych filmów wszech czasów. (W przyszłym poście udostępnię więcej moich Top Ten).