Rakietowi chłopcy

Rocket Boys

Notatka od PW: Dziękuję Markowi Spearmanowi za kolejny wspaniały filmowy post!

Lato 1966. Spokojny, bezchmurny wieczór, gdy ptak jest przygotowywany do startu o godzinie 18:30 czasu wschodniego. To przedział czasowy dla Peyton Place, który zajmie naszych rodziców przez co najmniej 30 minut.

Dyrektor lotu, świeżo po siódmej klasie, to mój starszy brat. Dokonuje ostatecznej kontroli. Wskazówka: Idź. Telemetria: Idź. Kontrola: GO, LOT.

Sekret tego, jak ten ptak lata, różowe świeczki urodzinowe wykradzione z szuflady na śmieci mamy, dają tyle siły, by unieść delikatną torbę do czyszczenia na sucho. Z daleka ich maleńkie płomienie zlewają się, tworząc złotą kulę na tle czarnego nieba.

Wstaje cicho i powoli, i och, cóż za nieopisana piękność.

Ale nasz prowizoryczny pojazd kosmiczny zbacza z kursu i pogrąża się w brutalnym powrocie, kończącym się na dachu sąsiada. Pozostaje tylko roztopiona kropla różowego wosku i polietylenu oraz pojedyncza pałeczka z drewna balsy.

Przez kilka dni w okolicy panował zamęt. Komentarze były generalnie podobne do tego, że wy, chłopcy, mogliście wzniecić pożar.

Cóż, tak, technicznie przypuszczam. Ale to był jedyny sposób, żeby sprawdzić, czy to cholerstwo poleci. Czy oni nie rozumieli? Mój brat i ja byliśmy całkowicie i beznadziejnie oczarowani kosmosem i mężczyznami, którzy odważyli się ją odkrywać. Ale z jakiegoś powodu minęły lata, zanim Hollywood zrobiło o tym filmy.

Nie mam na myśli filmów kosmicznych czy science fiction, z których powstało wiele świetnych filmów. Mam na myśli filmy dramatyczne oparte na decydującym momencie amerykańskiego stulecia – Merkury, Bliźnięta, Apollo.

W zeszłym tygodniu pojawiły się nowe zdjęcia z sondy NASA, które pokazały nasze odciski stóp na Księżycu, w Fra Mauro i Sea of ​​Tranquility. Osiągnęliśmy coś epickiego. Jednak nawet teraz filmy, które opowiadają te historie, są nieliczne. Dlatego dzielę się moją listą – w kolejności od dobrych przez wspaniałe do najwspanialszych – kilku filmów, które najlepiej oddają serce i duszę Ameryki w kosmosie.

uwięziony

Richard Crenna, Gene Hackman i James Franciscus to astronauci przydzieleni do rozszerzonej służby na orbitującej stacji kosmicznej.

Kiedy nerwy załogi zaczynają się łamać, NASA wyciąga wtyczkę. Ale powrót do domu jest skrócony; silnik ich statku ulega awarii i są unieruchomieni.

O ile bezpośrednim zagrożeniem jest słabnący dopływ powietrza, o tyle pewniejsza jest rozpadająca się psychika. O Marooned nigdy nie wspomina się w retrospekcji Gene'a Hackmana, ale przedstawia jeden z jego najlepszych i najbardziej niepokojących momentów w filmie.

pomysły na prezent dla cioci i wujka

W bolesnej wymianie wideo ze swoją przyziemną żoną (uśmiechniętą Mariette Hartley, wyszkoloną przez NASA) załamuje się szlochem.

Wydajesz się nie rozumieć. Tutaj wszystko się rozpada. Zepsułem pralkę i teraz nie mogę tego naprawić. Mogłabym to naprawić, gdyby dali mi narzędzia, ale nie zrobią tego.

Paranoję można przeciąć nożem.

Marooned to jedyny film na tej liście, który nie jest oparty na faktach, a także jest najbardziej przestarzały. Ale ma w sobie zbawczą wrażliwość na obowiązek i poświęcenie oraz przesłanie, że ludzkie poszukiwania są większe i ważniejsze niż jedno (lub trzy) życia.

Szef Manned Space Gregory Peck wygłasza emocjonalny monolog w obronie sprawy.

Wyprawa na księżyc to wycieczka po bloku. Jedziemy do gwiazd. Marooned został zwolniony w 1969 roku, kiedy miałem dziesięć lat i w duchu pełnego ujawnienia przyznaję, że widziałem go trzy razy, ale zapłaciłem tylko raz. Mój brat i ja wkradliśmy się na dwa kolejne pokazy.

Spóźnione przeprosiny dla kierownictwa Teatru Vernon.

Październikowe niebo

Wiem, w tym filmie nie ma astronautów. Rozumiem.

Ale pomimo mało prawdopodobnej scenerii – Zachodniej Wirginii w 1957 roku – ten film może być najważniejszy z całej grupy. Hołd dla niedocenionych dusz, które zrobiły matematykę, aby urzeczywistnić załogowy lot kosmiczny.

Jake Gyllenhaal jest nastolatkiem Homer Hickam Jr., którego życie zmienia się, gdy widzi rosyjskiego satelitę Sputnik przelatującego nad jego małym rodzinnym miastem Coalwood. Budzi sny, że jest przeznaczony do czegoś większego niż umierająca kopalnia węgla, której tak bardzo zrezygnował jego ojciec.

October Sky to prawdziwa historia zaadaptowana z książki Hickama Rocket Boys.

Hickam i jego grupa wyrzutków z liceum zaczynają budować modele rakiet. Są wyśmiewani, wyśmiewani, a nawet aresztowani. Ale Hickam zostaje inżynierem w NASA.

Październikowe niebo to także przypowieść o ojcostwie i mocy szanowania i wspierania marzeń innej osoby wyłącznie wiarą. Jeśli nie widziałeś October Sky, masz w zanadrzu niespodziankę. Choćby z innego powodu, niż z kolei Chrisa Coopera jako surowego, upartego i ostatecznie bohaterskiego ojca Homera.

Ten film jest sentymentalnym faworytem, ​​ponieważ w tamtych czasach wypuszczaliśmy wiele modeli rakiet. Mój brat był kilka lat starszy. Przypuszczam, że był on Dorosłym Nadzórem, nakazującym te pociski na paliwo stałe, w praktycznym, choć nie prawnym sensie.

Byłem tylko obsługą naziemną. Nauka była jego sterówką; posiadał nawet suwak logarytmiczny.

Ja żyłam dla przyspieszającego puls Whooosh! zapłonu malutkich silników.

Właściwe rzeczy

Najpiękniejszym i najbardziej poetyckim filmem o człowieku jest przestrzeń to The Right Stuff.

32 liczba aniołów

Historia siedmiu oryginalnych astronautów i Ameryki, w której doszli do pełnoletności, jest tak obszerna, tak misternie i starannie opracowana, że ​​za każdym razem odkrywam coś nowego i wspaniałego.

The Right Stuff destyluje dla nas podziw z połowy stulecia i zastanawianie się nad podróżami kosmicznymi, obejmującymi okres lat, począwszy od pilota testowego Chucka Yeagera (Sam Shepard), który przełamał barierę dźwięku.

Yeager przesuwa kopertę, szukając mitycznego demona, który żyje wysoko ponad chmurami, jak ocenia on i jego koledzy piloci, około 2,3 macha. W rękach Sheparda jest on najbardziej fascynującą i obserwowalną postacią w filmie. Możliwe, że z wyjątkiem Eda Harrisa, który perfekcyjnie gra tego, co potrafi, czyściutko Johna Glenna.

Glenn był w swoim czasie większy niż życie. Po triumfalnym powrocie z kosmosu jako pierwszy Amerykanin, który okrążył planetę, mój ojciec zawiózł nas do New Concord w stanie Ohio na paradę powitalną w rodzinnym mieście Glenna. Gdzieś mam duży guzik do klapy z napisem Dookoła świata w 88 minut. Witaj z powrotem na Ziemi

Jedna z naszych rakiet modelowych byłaby repliką Atlasa, który przeniósł Glenna w kosmos. Kamera otworkowa w stożku nosowym uchwyciła spektakularne, nigdy wcześniej nie widziane obrazy szkoły podstawowej Hiawatha i jej placu zabaw.

Powinieneś ich zobaczyć.

Apollo 13

Panowie, jakie macie zamiary?

Jeśli chcesz mieć jeden film, który jednocześnie przedstawia miażdżące porażki, spektakularne triumfy i skrajne przerażenie, jakie może towarzyszyć rzuceniu się w kosmos, Apollo 13 to zapewni.

Wszyscy słyszeliśmy tę historię, ale nie znaliśmy jej aż do niezwykłego filmu Rona Howarda.

Załoga Apollo 13 – Tom Hanks, Bill Paxton i Kevin Bacon – staje przed trudnym wyborem, gdy ich statek kosmiczny Odyssey zostaje uszkodzony przez eksplozję. Mogą umrzeć z braku tlenu, zostać zatrute dwutlenkiem węgla, zamarznąć na śmierć lub spalić się przy powrocie.

Zaradność, która zaprowadziła ich do domu – zarówno załogi, jak i kolegów z NASA na ziemi – to opowieść, która będzie opowiadana przez bardzo długi czas.

Jim Lovell (Tom Hanks) był dowódcą Apollo 13 i jest to w dużej mierze jego historia, oparta na jego książce.

Serce Apollo 13 można poczuć w scenie, w której żona Lovella (Kathleen Quinlan) przekazuje wieści starszej i pozornie wątłej matce Lovella (nieżyjącej aktorce Jean Speegle Howard), że rzemiosło jej syna jest w tarapatach.

Boisz się? - pyta stara kobieta szlochająca wnuczka.

Nie martw się. Gdyby mogli zmusić pralkę do latania, mój Jimmy mógłby ją wylądować.

Jeśli nie dławisz się na tej scenie, cóż, jesteś jednym bardzo fajnym klientem, to wszystko, co mam do powiedzenia.

Miałem okazję poznać Jima Lovella podczas podpisywania książek w Chicago, kiedy po raz pierwszy opublikowano jego pamiętnik Lost Moon.

Chociaż jest znany z Apollo 13, Lovell ukończył również dwa ważne i historyczne loty Gemini w 1965 i 66 roku.

Uścisk dłoni przywołał wspomnienia o tym, jak bardzo tacy bohaterowie tak dawno temu wpłynęli na nasze życie i pobudzili naszą wyobraźnię.

Oczywiście był tak czarujący, pokorny i łaskawy, jak można się było spodziewać.

monarcha motyl omen

I tak, poprosiłem go o podpisanie drugiej kopii. Dla mojego brata.