Palenie w pokoju dziewczyn

Smokin Girls Room

ptak uderzył w okno i zmarł

Piątkowa spowiedź: ja kiedyś paliłem . Dorastałem w latach osiemdziesiątych i… cóż, nieważne. Lata osiemdziesiąte naprawdę nie mają z tym nic wspólnego; po prostu lata osiemdziesiąte są naprawdę łatwo obwiniane za wszystko, czego żałujesz, prawda? Mam na myśli... pranie w kwasie? Trampki za kostkę? Odpoczywam.

W każdym razie, z jakiegokolwiek powodu, od jedenastej klasy do około 25 roku życia byłem okazjonalnym, nieco zamkniętym palaczem. Zamknięte, ponieważ tak jak w miejscu publicznego żucia gumy, zawsze myślałem, że kobieta siedząca w miejscu publicznym z papierosem w dłoni jest tandetna. Więc wyrzuciłem całą swoją tandetność w pokoju dziewcząt. Cierpiałam na tę odmianę zespołu Good Girl Syndrome, w której robiłam takie rzeczy jak palić , ale potem odwróć się i zachowuj jak ja nie .

Po prostu dbam o to, żeby to było prawdziwe.

Te krowy przypominają mi tamte czasy palenia w zamkniętym pomieszczeniu. Wszyscy moi przyjaciele też palili i razem rozpalaliśmy pokój dziewczyn. To niesamowite, że kiedykolwiek wyszliśmy z tej łazienki z nienaruszonym układem oddechowym.

Zawsze byliśmy w stanie najwyższej gotowości, gotowi w każdej chwili wyrzucić papierosy do toalety, jeśli któraś z naszych matek – lub co gorsza, przyjaciel naszych matek – weszło.

Nowenna do świętego Józefa

Poza tym myślę, że nikotyna sprawia, że ​​jesteś trochę paranoikiem.

anioł numer 955

Palenie to szalona sprawa.

To naprawdę zakorzenia się w twoim mózgu. Dostaje się tam, wypuszcza czułki i zakłada sklep, a zanim się zorientujesz… to nawyk.

liczba 420 znaczenie

Zacząłem rzucać palenie po dwudziestce. Ale powiem Ci, co mnie wyleczyło na dobre: ciąża . I nie była to reklama publiczna wydana przez American Lung Association w latach siedemdziesiątych – ta, która przedstawiała animowany obraz tego, co dzieje się z dzieckiem w macicy, gdy dym papierosowy dostanie się do ciała ciężarnej matki. Nie żeby to oczywiście nie zostało zarejestrowane, kiedy po raz pierwszy zobaczyłem to w wieku siedmiu lat. Ale nie to mnie wyleczyło.

To, co mnie wyleczyło, to poranne mdłości. Kiedy niedawno wyszłam za mąż, byłam w ciąży z moim pierwszym dzieckiem, przyzwyczajając się do życia w szczerym polu, próbując znaleźć martwą mysz, która śmierdziała w naszej kuchni, chwiejąc się po niedawnej rozłące moich rodziców i cierpiąc okropnie mdłości, miałam sen pewnej nocy, że zjadłem zawartość brudnej popielniczki. Obudziłem się następnego ranka i przez następne trzy tygodnie zwymiotowałem. Nawet dzisiaj, kiedy czuję zapach dymu papierosowego, czuję zapach martwych myszy, ukłucie rozwodu i czuję, jakby świat się na mnie walił. I wymiotuję przez trzy tygodnie.

Gdyby tylko American Lung Association mogło znaleźć sposób na zabutelkowanie tej metody i podanie jej pracownikom służby zdrowia jako ważnej opcji leczenia. To naprawdę całkiem skuteczne.