Mammary do rzucania

Throwdown Mammaries

Nie mam pojęcia, jak zacząć zakulisowy post o doświadczeniu Throwdown. Nie będę w stanie podać wszystkich szczegółów, ponieważ było ich około 4556. Wiem tylko, że pierwsze trzy tygodnie września były jednym z najbardziej pracowitych okresów w moim życiu. Praca na ranczu była zajęta, podróżowałem w kilka różnych miejsc i kończyłem książkę „Czarne obcasy do kół ciągnika”.

Potem, w sobotni wieczór z połowy do końca września, wróciłem z podróży. W tę niedzielę w południe przybyła załoga Throwdown. W środę rano wyjechali.

Potem zemdlałem i przez kilka dni musiałem podawać tlen.

Więc jeśli pamiętasz czas we wrześniu, kiedy mój post wydawał się albo niespójny, rzadki, psychotyczny, chaotyczny, dyskursywny, nieistniejący, albo po prostu dziwny, zaryzykowałbym przypuszczenie, że było to podczas tego trzydniowego okresu.

Ponieważ, jak wiesz, inaczej nigdy nie byłbym dziwny.

Oto rzucanie. W loży było 450 stopni. Miałem strużki spływające po szyi, plecach, ramionach, twarzy i głowie.

Nigdy nie czułem się tak świeżo.

Zacząłem od ostrzeżenia Bobby'ego, że jeśli wygra, będzie musiał walczyć na rękę Marlboro Man. Nie pamiętam, czy się śmiał, czy nie.

Jednym z moich innych pierwszych wrażeń z Bobbym było prawie wybicie go nożem. Często gestykuluję, kiedy mówię. Czasami zapominam najpierw odłożyć nóż.

Jestem prawdziwym profesjonalistą.

O dziwo, pomijając niepokój przed wydarzeniem, było to pierwsze doświadczenie telewizyjne, w którym naprawdę nie byłem bardzo zdenerwowany, gdy się zaczęło. I to nie dlatego, że byłem pewny siebie lub przekonany, że wygram Throwdown. Wręcz przeciwnie, wiedziałem, że przegram. Chciałem tylko, żeby Bobby Flay przyszedł na ranczo i gotował dla mnie, i pomyślałem, że to prawdopodobnie jedyny sposób, żeby to się stało. Do jakiego stopnia spłonę w płomieniach, było jedynym pytaniem, jakie miałem na myśli.

Nie, powodem, dla którego się nie denerwowałem, było to, że było po prostu za dużo jedzenia do gotowania. To nie było takie, jak ten poranny program, czy tamto, gdzie jestem po to, żeby ugotować jedną konkretną rzecz. To był cały posiłek.

Cały posiłek na Święto Dziękczynienia.

Cały posiłek z okazji Święta Dziękczynienia dla ponad pięćdziesięciu osób.

Cały posiłek z okazji Święta Dziękczynienia dla ponad pięćdziesięciu osób, będący jednocześnie konkursem gotowania.

Po prostu nie miałam czasu, żeby się wyszaleć.

Dobra, teraz spójrz na mnie. Następnie spójrz na Missy. W rzeczywistości rozmawiamy ze sobą, w stylu brzuchomówcy, przez zaciśnięte zęby.

Ja: OT duh kawał dooeeng hee, Nissy? (Tłumaczenie: Co my tu do cholery robimy, Missy?)

Missy: To cuzuh ooo dang edsite. (Tłumaczenie: To z powodu twojej cholernej strony internetowej.)

Ja: Idź po nee uh dig tundluh oth inne. (Tłumaczenie: Idź, przynieś mi duży kieliszek wina.)

Missy: Nie. (Tłumaczenie: Nie.)

jaki jest najlepszy olej do smażenia

Ja: Ooo durny. (Tłumaczenie: Ty dupku.)

Missy: Zamknij się. Doddy Thlay może hee ooo. (Tłumaczenie: Zamknij się. Bobby Flay cię słyszy.)

Ja: Hee Nissy…Hal doo ooo cuk ponownie? (Tłumaczenie: Hej, Missy. Jak znowu gotujesz?)

Missy: Powodzenia nam. (Tłumaczenie: Boże pomóż nam.)

Dla porządku zaznaczę, że nie miałem pojęcia, kim będą sędziowie, o czym świadczy moja szeroko otwarta szczęka. To Jeff Castleberry po prawej; jest właścicielem Caz's Chowhouse w centrum Tulsy. A ta urocza kobieta po lewej?

Myślę, że ona śpiewa.

Przynajmniej tak słyszałem.

Nie przyprowadziła męża!

Myślę, że on też śpiewa. Przynajmniej tak powiedziała mi ta piosenka.

Patrząc wstecz na pamięć
Taniec, który dzieliliśmy „pod gwiazdami nad nami”
Przez chwilę cały świat miał rację
Skąd mogłem wiedzieć, że kiedykolwiek się pożegnasz?

A teraz cieszę się, że nie wiedziałem
Sposób, w jaki to wszystko się skończy, tak, jak to wszystko pójdzie
Lepiej pozostawić nasze życie przypadkowi
Mogłem przegapić ból
Ale musiałbym przegapić taniec

Śpiewaj, Garth. Zaśpiewaj to.

A teraz wracając do żony:

Wspaniały
Całkowicie naturalny
Całkowicie przyziemny
Ostry jak hals
Rozjarzony
Opublikował dwie książki kucharskie
Potrafi śpiewać, jakby nie było jutra. Mój Boże.

Sędziowie jako pierwsi otrzymali moje tablice. Bobby i ja byliśmy za nimi zupełnie cicho, ponieważ nie chcieliśmy fałszować wyniku, ale umierałem w środku. Czułem się, jakbym był osądzany.

Zaczekaj. Byłem osądzany.

Tak się cieszyłam, że otaczała mnie rodzina i przyjaciele. Moja mama, moja teściowa, moja dobra przyjaciółka Beth (na pomarańczowo), mój wieloletni przyjaciel Connell, koleżanki z okolicy i wiele osób z mojego kościoła.

I moja młodsza córka, która zapytana wprost do kamery powiedziała, że ​​bardziej smakuje jej deser Bobby'ego.

Doh!

Byli tam także inni blogerzy z Oklahomy. Właśnie (na prawo ode mnie, z włosami w kolorze truskawkowo-blond) zrobiło mi się tak żal, że chwyciła mnie za włosy i trzymała je w podniesionej pozycji, podczas gdy Pani Wisabus (bezpośrednio za mną) dmuchnął lekko na moją szyję. Zauważyli kałużę potu na podłodze poniżej i, w połączeniu z ich wiedzą, że mam na sobie spanx, zaczęli się obawiać, że umrę.

Oddech był bardzo fajny i doceniany. To była dla mnie wyjątkowa chwila.

Panna Wisabus i Jen nie były tam jedynymi blogerkami. Meseidy, z jednego z moich ulubionych blogów kulinarnych, Noszery , była tam ze swoim kochanym mężem (z prawej, czarna koszula, okulary).

I Laurie (tuż za Hiacyntem) też tam był. Piękno.

modlitwy, aby schudnąć

Podobnie jak Vivian (z lewej, za Miriam), moja cudowna przyjaciółka z Oklahoma City i wspaniała grupa jej przyjaciół.

Mój dobry przyjaciel rodziny Beth oraz jej matkę i córkę.

Moja matka chrzestna Lela.

I tylu innych dobrych, życzliwych ludzi.

Loża nigdy nie była bardziej wypełniona ludźmi i indykami. I indyki, indyki i indyki.

Nie będę poruszał tematu tego, kto wygrał Uderzenie. Program jest ponownie emitowany w sobotę wieczorem, a niektórzy ludzie, którzy to czytają, jeszcze go nie widzieli. A poza tym nie ma znaczenia, czy wygrałem, czy przegrałem. Liczy się tylko to, że jak tylko wszyscy wyjdą, zamroziłem resztki Bobby'ego i podaję je na moim stole Dziękczynienia w przyszłym tygodniu!

Wszystko sprowadza się do myślenia z wyprzedzeniem.

Oto strona, na której możesz zdobyć wszystkie przepisy z odcinka:

Przepisy na rzucanie

(Moja córka robi deser Bobby'ego, kiedy rozmawiamy. Zdjęcia wkrótce.)

Muszę ci opowiedzieć o Zespół Bar Bunkhouse Band , który trzeba usłyszeć, żeby uwierzyć. Przyszli grać podczas Throwdown i tak bardzo ich kocham, że chcę ich adoptować.

Wszyscy są młodzi! I niesamowicie utalentowany.

Śpiewacy zawsze gromadzą się razem.

W tym czasie postanowiłem nie pokazywać im swoich umiejętności śpiewania.

W końcu chciałem, żeby wszyscy czule zapamiętali to doświadczenie.

Zanim pójdę, muszę pokrzyczeć mojemu pełnemu kumplowi Julia , który w zasadzie spędził cały tydzień przed Throwdown, biegając po całym Zielonym Kraju (obszar, w którym mieszkamy), pomagając mi zdobyć rzeczy, których potrzebuję do Throwdown. Odkąd wyjechałem z miasta, bez Julie zginąłbym — zarówno przed, jak i podczas Uderzenia. Była niesamowita.

Innym aniołem zesłanym z Nieba jest moja przyjaciółka Tiffany, szefowa kuchni z okolicy, która zebrała kilku swoich byłych uczniów, Jeremy'ego i Victora, do ciężkiej pracy przygotowawczej za kulisami. W ciągu dwóch dni musiałem przygotować czternaście indyków, upiec siedem przepisów na chleb kukurydziany, posiekać pięćdziesiąt funtów cebuli, tony selera i marchewki, ugotować czterdzieści ton ziemniaków, przygotować wystarczająco ciasta, posiekać wystarczająco dużo orzechów pekan i zrobić nadzienie na osiem milion ciast… masz obraz. Dosłownie nie mógłbym tego zrobić bez nich.

Na szyi mam dwa święte amulety, na których widnieją wizerunki Julie i Tiffany.

O! I kobieta, która mnie urodziła. Moja mama przyjechała tutaj, aby przez cały czas opiekować się czwórką moich dzieci. Zabrała je do Wal Martu.

Koniec

PS Przed kamerą powiedziałem Bobby'emu, że oglądałem jego programy, kiedy karmiłem swoje dzieci. Po prostu musiałem to wyrzucić.

PS. Marlboro Man zrobił wszystkie te zdjęcia. To mój mężczyzna.